Actueel

Van jongs af heb ik een levend geloof waarin God en Jezus dagelijks aanwezig zijn. De bijbel zie ik als een bundel; ‘hoe met elkaar te leven op aarde, in 66 delen’, aan mij om dat te vertalen naar eigentijdse taal. De Bijbel lees ik zowel theologisch, vrijzinnig, psychologisch als vanuit de Joodse traditie. Naast historische en geïnspireerde verhalen, zijn het voor mij vooral (metaforisch gesproken) kookrecepten, bijsluiters, handboeken of ikea bouwinstructies; ‘Hoe te zijn en wat te doen’. Het meest adaptieve boek ter wereld want elke dag is hetzelfde verhaal weer anders.

Inmiddels studeer ik weer theologie aan de PThU. Ik ben niet geroepen maar geschreeuwd, zeg ik vaak grappend, als mensen mij vragen waarom ik Theologie studeer. Geloven is voor mij ‘doen’. De waardigheid van ieder mens vooropstellen en de ander onvoorwaardelijk liefhebben met Jezus als voorbeeld. Het ego temmen en ruimte maken voor dat wat groter is dan ikzelf, een hele klus mag ik wel zeggen. Naast studie Theologie en 2 dagen praktijk, werk ik 1 dag voor de diaconie in Leiden als grafisch vormgever en Communicatie. Nu ik (eindelijk) als predikant kan werken voel ik mij als een gezegende vis in het levende water.

Inleiding op de overdenking

Titel: Verliezen om gevonden te worden

Wat betekent het om iets of iemand te verliezen? Verlies en daaraan gekoppeld rouw associëren we in eerste instantie vaak met de dood van een geliefde of het einde van een relatie. Maar we kunnen in ons leven ook geconfronteerd worden met verlies van gezondheid, van werk, verlies van identiteit of status of zelfs verlies van een droom, hoop of wens zoals het ouderschap. En hoe zit het met het gevoel van identiteit verliezen in de maatschappij waarin we leven? In deze overdenking wil ik samen met u zoeken naar de waarde van verlieservaringen. We zullen dat doen door te kijken naar twee krachtige verhaal uit de Bijbel: het verhaal van Abraham en Isaak in Genesis 22 en het verhaal van de rijke jongeling uit Mattheus 19.